14 Aralık 2008 Pazar

cahil' İM

Bugün cahilim oldukça.

Dünyada doğru olması gerektiğine karar verilmiş ne varsa, onları kınayacak kadar cahilim bugün.
Cahillik, yabani farkındalıklara kör olmaktır.
Ben cahil olmayı diliyorum bugün, basit cümlelerle anlatamayabilmeliyim göz hizamın altında kalmışları.

Eylemlerimin gerisindeki kusurun içinde rengini kaybetmiş niyetim, bana zarar veriyor sadece, oysa değişmez bir etiğin kaldırımında yürümeye çalışıyordum ben.
Fark ettim ki, karşımdaki, günü geçeli asırlar olmuş çiçeğin, dikenlerini arkasına atmasına neden olabiliyorum sadece, ne çiçek, olmayan çiçekliğinden vazgeçiyor, ne de zehrini dip köşelerine akıtan dikeninden.

Ben; belki farkındalıklarımdan zaman kalmadığından, belki farkında olamayacak kadar kör olduğumdan, nefes alarak ölüyormuşum, ölümü maddi bir topraktan sayacak kadar cahil olduğumdan belki…

Cahilim. Her cahil, her günahkâr kadar bilgin değil ama her bilgin, bir cahil kadar saf olmayı seçebilmek isterdi.

Bir bebek de cahildir oldukça. Her cahillik kendini yetiştirmemek değildir. Ama ben bir bebek olmak istemezdim, acıdan bihaber olabilmek için değil asla. En katmanlı bedensel acılara gebe olan yine bebektir aslında.
Ama bebek, ruhun acısını sadece muhtaç olduğu bedene yaşatır,
ben kimseye, acizliğim sebepli yaşama zorundalığını tattırmak istemezdim.

Özür dilerim ama ben zaten aciz olmayı da seçmemiştim.

Cahilim, kapadım algılarımı, dünyayı sadece siyah ve beyazdan ibaret görebilmeyi dileyerek daldığım uykularımda, gördüğüme inanmak zorunda bırakıldığım rüyalarımda fikirsiz olabilmek uğruna cahilim bugün.

Kimseyle gelinmiyor dünyaya ve kimse beraber ruhunu salmıyor sonunun ucu belirsiz boşluğa. İnandım buna, ama inanmak yetmiyordu, ancak bugün öğrendim, haddinden fazla cahil olmaya inanınca…

Ve haddinden fazla yalnız olduğumu fark ettiğimi sanırken, yalnızlığın haddi hesabı olmadığını öğrendim. Ne çok şey öğrendiğimi sandım da bir türlü aklımda tutamadım hayatımda. Hayatım diyorum… Benim etrafımla cömertçe paylaşmaya hazır nazır beklettiğim hayatımın kaçta kaçıydı bana kalan, değmiş miydi bu kadar kendimi kandırmama?

Cevabı içimde bulacağıma inanamayacak kadar cahilim bugün.
Dokunmayın…

Hiç yorum yok: