adam

Algılarımdan hayal kırıklığına uğramaya açım.
Korkmak neyi değiştirdi? İğrenmek kimi adam etti?
İnkârım yok, gece ne sevgilim oldu ne savaşım.
Yine güz, kuru yaprağını; baharsa çiçeğini bekletti.


Avucunu mesken etmiş kelebeğin isyanına saygı duy.
O hiçbir zaman kendine ‘senin’ dedirtmedi.
Küpüne zarar alışkanlığın adeta yapışkan bir huy
Kimse kendini, sözlük anlamına göre sevdirmedi.


A.B.

tarih ve saat belirsiz...

BEN DEĞİLDİM...

Beklentimin var olduğu melodilere
Yüklerinden aşkın anlamları gizlemek istemezdim.
Sebeplerimi ruh tozları zorladı, kimse kazanmadı.
Ben kaybetmedim.

Ne anladım, neyi anlatmak istedim,
Bir üfleyişte istismara uğramış bebeğimi kurtarmaktı
Sütten yetişme ak kaymak niyetim.
Ben zaten kötü değildim.

Kokusunun yerine koymadan kendini,
Dokusuna vurulmaktı
Çıngıraklı gerçeklere pembe hayal giydirmek;
Hangi becerinin eline su dökemezdi ki…

Ne dikenimin can acıtma gücüne,
Ne hakaretimin bağımsız himayesine
Güvenmeye yüz bulmuşum kendimden.
Aldandığımdan her maskenin şehvetine…

Giden dönmesin, kâbusum bitmesin.
Hızmasına bel bağlayan gece sönmesin.
Her sırrıma kadem basıp, gizime pay olma mavi.
Firarında varışını gözlemedim.

Ben, ömürsüz olmaya yeltenmedim.



01.14 23.01.09
A.B.