4 Ekim 2008 Cumartesi

İdRaK

Uçurumun kenarında hayal edersin kendini ufacıkken, oysa dengede kalmaya çabaladığın yüksek engel, bir kaldırım kenarından ibarettir.
Küçük kalbinde büyük hayallerinle öğrenmeye başlarsın yavaşça, usulca…
Bildiğini sandıkların, gerçekten bihaberdir aslında, toprak da dâhil hiçbir sebep, senin kadar kusurlu değildir.

Ve şimdi,

Bir deli gibi yaşamak, bir bebek gibi ağlamak, bir evsiz gibi ölmek istiyorum.

Hiç yorum yok: